‘Mijn leven en mijn kunst zijn met elkaar verweven’.
Voor Inge Winter is -al sinds haar kindertijd- creëren een manier om vat te krijgen op de complexe wereld die haar omringt. Haar werk reflecteert wat haar fascineert en ontroert, maar ook zorgen baart. In haar kunst probeert ze het onbenoembare te benoemen.
Ze onderzoekt en ontrafelt. Ze laat ons de schoonheid van vergankelijkheid zien en legt vast wat verloren dreigt te gaan.
Inge werkt niet volgens een schets of plan, ze laat zich in eerste instantie leiden door verzamelde (natuurlijke) materialen. Gelaagdheid is zichtbaar in haar fotowerken en letterlijk voelbaar in haar materiekunst. In het maakproces worden werken over elkaar afgedrukt, gespiegeld of omgedraaid. Door de wisseling van perspectief wordt het bekende vervreemdend. Ze laat het toeval toe om tot een nieuwe ordening te komen.
De expositie is gedurende de maand mei, ieder weekend van 3 t/m 25 mei te bezichtigen van 13:00 tot 17:00 uur.
‘s Nachts
klap ik mijn huis open.
Boven mij keren wolken
zichzelf binnenstebuiten.
De hemel licht op.
Witte schepen
varen door de ruimte.
Stuurloos.
Draadloos.
Slapeloos.